Alles is hier anders. De vogels klinken als in Artis, het ruikt hier zoet en vochtig en ik heb nog geen boom of struik gezien waarvan ik de naam ken. Ja, bij de ene boom met van die lange soort van bruine, uitgedroogde snijbonen eraan kwam vaag de herinnering aan acacia in me op. Maar alleen maar omdat op de kast van lokaal O003 een keikarde uitgedroogde peul ligt met het plakkertje acacia. Nooit geweten dat die dingen aan een boom hangen. Ik ben alweer op een plek waar ik nooit eerder was, in de tropen. Cairns ligt er nog net in en de diepe regengeulen, die zijn aangelegd langs de wegen, doen vermoeden dat het in de tropen niet alleen heel heet kan zijn, maar ook genadeloos kan regenen. 48 mm eergisteren... In Nederland is 12 mm al genoeg om het fietspad langs de provinciale weg blank te zetten. Gelukkig is dit het droge seizoen dus hoeven we niet veel stortbuien te verwachten.
Vandaag is het een beetje regenachtig met een heerlijke temperatuur van 25 graden. De regen kietelt op mijn blote armen en benen als we door de stad slenteren. We zijn door een uiterst joviale chauffeur in een licht aftands shuttlebusje naar het centrum gebracht. Uiteraard met hele rondleiding langs the places to be in Cairns en met meer vriendelijkheid dan ik had durven dromen. Met ijskoud hoofd (de airco stond zo koud dat de condens van het dak drupte) en grote grijns werden we op de plek van bestemming gedropt, want niemand wordt hier afgezet.
Daar sta je dan om 7:45 uur in de ochtend, reeds twee dagen wakker en een appartement dat pas vanaf 13 uur pas vrij is. Wat doe je dan? Koffie drinken met uitzicht op de stille oceaan en een school pelikanen. Als we niet omvielen van de slaap waren we er nooit meer weg gegaan. Na een paar vermoeiende uurtjes en een duik in het zwembad in onze tuin vallen we in diepe slaap. We komen met moeite uit bed om wat te eten, maar eenmaal bij de Thai smaakt het eten en het ijskoude bier ons uitstekend.
Hee, wat denk je? Het geld hier is ook prachtig, het heeft zelfs van die doorzichtige ruitjes zoals in Hong Kong. Maar hier is zoveel mooiers, de bomen, de oceaan, de geur van regen, maar vooral de mensen. Ik dacht dat ík vriendelijk was....maar hier zijn ze echt ontroerend vriendelijk, gastvrij en vol met subtiele humor. Ze moeten hier lachen om mijn grapjes net als mijn leerlingen en ik giechel me rot om die van hen. Gelukkiger kan je mij niet maken.
Nu nog een kopje kamillethee en dan mogen we eindelijk slapen van de klok.
Verstuurd vanuit de tropen
Maak jouw eigen website met JouwWeb