59. Midgetgolf

Gepubliceerd op 19 maart 2021 om 09:43

We zijn er opgetogen van, niet van de 'hot pools' hier of het raften, quadbiken of jetboaten. Nee, die heetwaterbronnen klinken erg spa-sauna-achtig, maar het blijkt een groot zwembadachtig complex vol baden, gevuld met lauwwarm water. Op zich best lekker, maar door de grote hoeveelheid kinderen en toeristen beslist geen zenplek. We plonzen in een paar heetwatertjes met rotspoeder, harde stralen water voor je nek en rug en eentje die verschrikkelijk stinkt naar rotte eieren, maar wel heel lekker heet is. Zwavel zit erin. Gewoon erbij gedaan, want het water komt hier helemaal niet heet uit de grond. Het wordt verwarmd met aardgas wat héééél bijzonder is voor NZ, maar voor Hollanders te ordinair om er geld voor te vragen. Het water in mijn eigen bad is immers ook gasverwarmd, dat is dan 27 dollar, had u het bonnetje gewild?

Toch genieten we ook hier. De dampen slaan wit op tegen een achtergrond van dennenbomen en bergen. Het regent zachtjes en verfrissend op mijn hoofd, terwijl het water me warm houdt. We hebben weer de grootste lol om de badpakkenmode uit de verschillende werelddelen. De een nog meer bedekt dan de ander. In de dameskleedkamer doen diverse culturen een vergeefse poging om zonder bloot van zwemkleding in gewone kleding te stappen en v.v. Ik ben blij dat ik dat niet hoef van mezelf. De sauna's zijn alleen voor veel geld privé te boeken om dezelfde reden, ik mis het nuchtere Nederland verschrikkelijk.

Nee, zittend in een poeltje hebben we al door dat we geen hele dag in warm water hoeven te weken. Op de weg naar ons fantastische Hots springs motel, lonkt een bord met raft, jetboat en quadbike avonturen naar ons. De route van Fox glacier naar Hanmer springs is adembenemend mooi weer. Besneeuwde bergtoppen, een uur lang uitzicht op de Franz Josefgletsjer, wildstromende rivieren, regenwoud, regenwoud en nog eens regenwoud. Als we 's ochtends wegrijden na een nacht met regen, verwarmt de felle zon het water in het woud. Grote, witte flarden mist stijgen op tussen de bomen, van het wegdek en sommige verkeersborden. Alsof de hele boel in de fik staat. Ik moet natuurlijk al na een uur plassen en het meer waar we stoppen heeft zo'n dikke laag waterdamp dat de horizon weg is. Geen idee waar het water eindigt en de lucht begint, prachtig. We rijden langs de Tasmaanse zee en doorkruisen plaatsjes die ik alleen ken van Lucky Luke albums, ooit gesticht tijdens de goudkoorts en sindsdien vergeten.

Dus dat bord met raften, mwah misschien. In Canada hebben we ooit de grootste lol gehad op een paar stroomversnellingen. Maar deze rivier, slechts klasse 2 en geschikt voor iedereen, kan ons niet echt bekoren. Wellicht zijn we avonturenmoe, we verlangen steeds meer naar de fiets, stofzuiger en koffie van thuis. Lekker hutspot eten en met rode wangen op de fiets naar school. Tot ik me het bord herinner, 'a-maze-n-golf', midgetgolf in goudkoortsstijl. Frieda's hart gaat direct sneller kloppen, menig midgetgolf parcours werd door haar bedwongen in gezellige maar competitieve stijl. Na een ochtend lekker rondhangen in anticipatie op wat komen gaat, melden we ons uitgerust en opgetogen bij het loketje waar we een stick, bal en scoreformulier meekrijgen. Een uur lang Oudhollandse, kneuterige gezelligheid in wildweststijl. Natuurlijk lig ik binnen de kortste keren flink voor qua punten, om vervolgens de bal maximaal langs het putje te slaan. Frieda heeft haar zinnen gezet op de winst en pakt hem nipt als we bij hole 18 met de goudklompjes zijn. Ik pak de tweede plaats. Of ik nog een rondje wil?

Tijdens het maken van plannen voor de komende dagen ontdekken we dat Kaikoura helemaal niet zo ver weg ligt. We kunnen best via Kaikoura naar Christchurch en direct merk ik dat we helemaal niet zo avonturenmoe zijn, mits het avontuur iets met walvissen of met dolfijnen inhoudt. Voor morgen boek ik ons in Kaikoura een walvistocht, die ons hopelijk de aanblik van potvissen gaat opleveren. Walvis en weder dienende uiteraard.

 

Om onze met midgetgolf flink gebruikte spieren te ontspannen, plonzen we aan het eind van de middag nog eens in de heetwaterbaden. Nu we de weg beter kennen, kiezen we eerst voor de nodige baantjes in het 25 meterbad. En na het zwavelbad weken we uitgebreid in het aquatherapiebad, zodat de lucht van rotte eieren ons niet weer een hele avond achtervolgt. Toch wel lekker voor even. Bij Robbie's place aan de overkant eet ik een gigantisch bord met geroosterde groenten en Frieda een half lammetje. Heerlijk.

 

Verstuurd na een gezellige dag