38. Miss Moneypenny

Gepubliceerd op 26 februari 2021 om 10:48

Na nog een ochtendje uitslapen zijn we voornemens om wederom naast het zwembad plaats te nemen. Tot Frieda voorstelt om er eens in te duiken, de zon schijnt dus hoe erg kan het zijn. Best wel erg, ondervind ik als ik er in één keer inspring. De eerste twee baantjes kan ik alleen maar "koud, koud, koud, koud" uitbrengen. Frieda verrekt direct een spier in haar nek, maar na een paar minuten voel ik mijn lijf tintelen. Toch wel lekker voor heel even, vooral als je daarna onder de warme douche mag. We ontbijten lui en lang naast het zwembad en besluiten dan om naar het busstation te lopen.


We huren bewust geen auto en proberen alles lopend of met openbaar vervoer te doen. Volgens Australiërs en toeristen met campervan onmogelijk, maar wij redden ons er, net als in Canada, uitstekend mee. Zo heb ik uitgepuzzeld dat als we een Go-card, een soort OV of Oystercard, aanschaffen we slechts de helft tot 2/3 van de prijs betalen. Voor 10 dollar borg, dus die krijgen we ook nog terug. Dat willen we wel. Tien minuten later spuwt de ticketmachine op het busstation twee plastic go-cards uit. Nu zijn we in ieder geval klaar voor onze zwemmen-met-walvissentrip in het verderop gelegen Mooloolaba.

We slenteren richting the main beach, hét strand van Noosa. Een plek met wat ouder publiek met heel, heel veel geld. De winkels bevatten opeens dure merkkleding en op de krijtborden naast de restaurants staan champagne-aanbiedingen die mijn maandelijkse hypotheekaflossing overtreffen. Ik heb een nieuwe fleecetrui nodig, de mijne ruikt echt te muf, maar die hebben ze niet bij Hugo Boss of Kookaï ,dus we gaan lekker wandelen in Noosa national park. Alweer langs die prachtige oceaan en alweer door koel en vochtig regenwoud. Opnieuw vervelen we ons 7 km lang niet. Terug in dé straat besluiten we eens te kijken of we onze Duitse reisgenoten hier kunnen vinden. Nicole en Leonie, ook een stelletje, werken beiden in dure restaurants op het Rokin van Noosa.

Nog voor wij haar zien, valt de uitbundige Duits-roemeens-russische Nicole ons al om de hals. Nicole is 23 en verdient haar geld door als serveerster een uurtje of 12 per dag te werken. Ze ziet er bezweet en vermoeid uit, maar heeft net zoals Frieda energie en opgewektheid voor tien. Omdat ze weet dat we van cocktails houden, wijst ze ons naar de overkant naar Miss Moneypenny, het restaurant waar Leonie werkt. Met het broodnodige advies van Leonie kiezen we onze cocktails uit. Frieda's favoriet, de piña colada is een special hier. Als Leonie ons de drankjes brengt zien we direct waarom. Een cocos-oase met opgeklopt citroenschuim, geserveerd in een cocosnoot. Frieda slurpt en likt hem tot op de bodem leeg. Helaas hebben we geen tijd en ook geen geld ,want hier is het megaduur, voor nog een drankje want we gaan een avondje uit.

Dinner and a movie, het klinkt net als een date. Bij Pasta pronto, een Italiaans restaurantje hier om de hoek, bieden ze eten met wijn en een bioscoopkaartje voor een hele redelijke prijs aan. Helaas draait de nieuwe Bridget Jones alleen op woensdagen dus moeten we het doen met Bad moms, waarvan ons is verzekerd dat die zeer de moeite waard is. Het eten is prima, we kiezen beiden voor de vegetarische lasagna met witte wijn. Dan op naar de bios die door het grote aantal zalen groter lijkt dan ie is. Zaal 3 bevat een stoeltje of 80 waarvan er net 10 zijn bezet. Reserveren was bij nader inzien niet echt nodig geweest... Bad moms is, hoewel niet onze eerste keus, geweldig. Over moeders die het zat zijn om alles alleen te moeten doen en lekker de boel de boel laten. Hilarisch en licht inspirerend. Thuis zet ik bij Engelse films en series vaak de Engelse ondertiteling aan, ik mis anders nog wel eens een gevat zinnetje hier en daar. Maar na 6,5 week down under gaat geen gesproken grap meer aan me voorbij. Soms praten Frieda en ik zelfs Engels tegen elkaar tot we doorhebben dat we gewoon met z'n tweeën zijn.

Het is ons gelukt om tot 23:30 uur wakker te blijven, wat een prestatie want het is al 6 uur donker nu. Nog een kopje kamillethee en dan mag ik slapen.

Verstuurd met grote glimlach

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb