37. De tango

Om me heen kijken kinderen jaloers naar mijn Minions-ijsje. Ik heb duidelijk het meest gewilde ijsje, uit de meest gewilde ijssalon van Buenos Aires. Buiten is het warm, in mijn buik is het aangenaam koud als ik het grote chocolade-oog, waarmee Kevin mij vanuit de vitrine aanstaarde, doorslik. Ik ben dol op Minions, superkoddig met die oogjes. 

Vandaag doen we het rustig aan met de beentjes, we hebben plannen vanavond. Al in Nederland leek het dansen van de tango, in de stad van haar oorsprong, Frieda helemaal het einde. Waar het dansactiviteiten betreft ben ik meestal gematigd enthousiast, vrije beweging in de ruimte zonder sportief doel zijn aan mij minder besteed. Maar mijn hoofd maakte lang geleden niet alleen een uitzondering voor dansen met Frieda, maar ook voor de tango. 

De tango, een strakke dans tussen twee sterke karakters, vol ingetogen passie. Het zou maar zo kunnen dat ik daar ook lol aan beleef. Dus klik ik wat op mijn mobiel tot ik twee kaartjes heb voor een les van Luciana. Graag casual, comfortabele kleding en schoenen aan, dus ik kan er ook nog zonder rokjes-hakjes-angst heen ook.

Toch zijn we zenuwachtig als we op het belletje van de dansstudio drukken. Je weet het maar nooit met die dansjuffen. Sommigen snappen echt niet hoe moeilijk dansen kan zijn, andere zijn gewoonweg te mooi om naar te kijken, laat staan om mee te dansen. Luciana is klein, ontzettend vriendelijk en beweegt fantastisch. Bovenal is ze een geweldige juf. Zo schenkt ze eerst een wijntje in, precies wat we nodig hebben. Vervolgens wijdt ze ons in in de geheimen van de tango. Haar historie, hoe zij vaak verkeerd wordt begrepen, over de rol van man en vrouw in deze zeer complexe dans. 

Veel eerder dan verwacht pakt ze mijn handen, legt haar hand op mijn borstbeen en draagt me op de dans te leiden. Ja, daar word ik dus nerveus van… om meerdere redenen. Maar Luciana stelt me gerust, de basis van de tango is lopen. Kijk dat kan ik wel, ik heb een goed loopje. Mooi rechtop, trots, met zelfvertrouwen, niet wiebelen met de heupen. Alsof dat nog niet genoeg bonus voor me is, bestaat de rest uit het behouden van contact door precies het juiste tegenwicht. Jarenlange pilates en vechtsporttraining bereiken hier hun climax. Ik dans de tango. 

Ondanks de wetenschap dat het jaren duurt om hier iets van te bakken, genieten we optimaal. Op onze laatste avond in Zuid-Amerika dansen wij samen de tango tot er geen metro meer rijdt. Melig bereiken we per bus ons appartement. We rekken deze avond zo lang mogelijk. 

Verstuurd met tegenwicht