De Kers

Gepubliceerd op 7 april 2023 om 21:08

Net als ik denk dat ik alles heb gezien, zwemmen er plots twee vlak voor me langs. Hun grote, witte, hydrodynamische lijven glijden rustig langs het glas. Als ik me na lang staren wil omdraaien, blijft een van hen midden voor mijn gezicht in het water zweven. Het leven tintelt tot in mijn tenen, want ik sta oog in oog met een beluga. 

 

Iets of iemand moet mij zeer gunstig gezind zijn, want op deze Goede Vrijdag organiseerde mijn school een excursie met mijn naam erop. We verzamelen voor de ingang van de hemisfero, een soort van Omniversum met gewelfd filmdoek waarop vetcoole natuurfilms in 3d zijn te bewonderen. Dat wil ik dus in Nederland al altijd op mijn verjaardag doen. Jarenlang reed Frieda me op mijn geboortedag naar Den Haag, keek ik twee films lang mijn ogen uit en voelde ik die kinderlijke verwondering die ik zo ontzettend koester in mezelf.

 

Op zich al een kado op zich dus. Het gegiechel om de futuristische koptelefoon, die ik natuurlijk weer als bril opzet, maakt het alleen maar leuker. Voor het eerst kijk ik een film geheel in het Spaans. Zonder ondertiteling. Zeeleeuwen, ijsschotsen, dolfijnen, hij is fantastisch. En dit is nog maar het voorprogramma.

 

Voor het echte werk lopen we 10 minuten verder. De piepjonge groepsgenoten om me heen maken dat ik me voel als op een schoolreisje. Eenmaal binnen een explosie van zeeleven. Kwallen, koraal, haaien, zeehonden, krokodillen, pinguïns, murenes, tot in alle hoeken. Want vandaag, op viernes santo (heilige vrijdag), trakteert het Universum mij op een middag in het grootste zee-aquarium van Europa. 

 

Slurpend van een enorme beker slush druk ik me dicht tegen het glas van de aquaria. Als in de glazen tunnel de haaien boven mijn hoofd zwemmen, leg ik mijn vlakke hand tegen het dikke glas om contact te maken. Wat een magische plek. Bij de keizerspinguïns blijf ik lang staan. Die zag ik nog nooit van zo dichtbij, wat een statige dieren. Omdat pinguïns en Spanje niet zo'n bijzonder goede combinatie zijn, staan ze hier in de koeling. Uit het plafond dwarrelt kunstsneeuw. Zij houden, net als ik, van kou. 

 

Gezegend door de excursie-technies best mogelijke combinatie denkbaar, slenter ik nog één keer door deze heerlijke stad. Morgen ga ik huiswaarts vol nieuwe ervaringen, wijsheid en energie. Wat een vakantie!

 

Geschreven na een fantastische dag.






Maak jouw eigen website met JouwWeb