Lieve ouderen van Nederland,
Ik hoop dat het u niet krenkt dat ik u als zodanig aanspreek, maar ik weet even geen andere manier om diegenen, die op basis van hun leeftijd reeds in aanmerking kwamen voor vaccinatie, aan te spreken. Wat ben ik blij voor u, dat u na maanden bezorgdheid om uw gezondheid weer langzaam wat kan ontspannen. Ik zie de opluchting in uw ogen en die van uw kinderen en kleinkinderen. Weet dat er met uw bescherming ook een zware last van onze schouders valt.
Met liefde hebben we het afgelopen jaar afgezien van een flink deel levensplezier, van onze vrijheid, van onze inkomsten, om uw generatie te beschutten tegen de verwoestende effecten van het coronavirus. Niet omdat het moest, maar omdat we niets anders wilden dan solidair zijn met de generatie die ons het morele plichtsbesef heeft bijgebracht waarmee we onze vrijheid laten gedijen. We hebben gehandeld vanuit de wil het juiste te doen. Precies zoals u ons heeft bijgebracht. En wat hebben we als samenleving een ongekende zelfdiscipline getoond. Ook u.
Maar nu, nu we langzaam uit de ellende kruipen zie ik een polarisatie ontstaan die me ernstige zorgen baart. Spanningen tussen uitgeputte, geïrriteerde groepen aan wiens behoeften te lang niet is voldaan. Jonge mensen die ook smachtend uitkijken naar vaccinatie, naar vakantie, naar werk, naar gezelligheid, maar voor wie echte bewegingsvrijheid nog maanden duurt. Hoewel het zien van Sara niet ver van mij verwijderd ligt, zal ook mijn leeftijdsgroep pas over twee maanden volledig zijn beschermd. Als alles meezit... Na mij nog zo’n slordige drie generaties, gevuld met uw kinderen, kleinkinderen en als het u meezit, achterkleinkinderen.
Daarom heb ik een verzoek aan u, een dringend verzoek vanuit het hart. Een verzoek om de komende maanden dezelfde discipline ten toon te spreiden als die het jongere deel van de bevolking voor u heeft opgebracht. Om niet meteen met de hele bridgeclub samen te komen zodra het mag. Om met gepaste zelfbeheersing reizen te boeken met uw net verkregen coronapaspoort, wetende dat velen de kans tot vaccinatie nog niet hebben gekregen. Om ook in de supermarkt afstand te houden tot jongeren, zoals zij dat ruim een jaar voor u hebben gedaan. Ik vraag u om de viering van uw vrijheid uit te stellen tot we allemaal vrij zijn.
Vrijheid die u ons heeft gegeven, die we dankbaar koesteren en doorgeven aan volgende generaties. U weet als geen ander dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Vrijheid komt met de verantwoordelijkheid om voortdurend na te gaan wat het eigen handelen betekent voor de mensen om je heen. Vanuit die verantwoordelijkheid doe ik een beroep op u. We hebben ú nu nodig, zoals u ons nodig had het afgelopen jaar.
U heeft uit eerste hand ervaren wat de gevaren zijn van een polariserende samenleving. Een samenleving waarin de generaties na u nog een tijdje samen verder moeten. U bent de sleutel waarmee we straks gezámenlijk onze vrijheid kunnen vieren. Ik vertrouw op uw wijsheid.
Geschreven vanuit solidariteit
Maak jouw eigen website met JouwWeb