Zeezicht

Met trage slagen trek ik een paar lome baantjes door het blauwe water van het lagoon zwembad. De zon schittert sterretjes op de golfjes, de warme wind waait over mijn huid, de mussen stoppen af en toe hun lied om een slokje van het zoute zwembadwater te nemen, witte wolkjes stapelen zich in de blauwe hemel. De band oefent prachtige deunen voor het moois dat straks nog komen gaat. In de verte glinsteren de oceaan en vele hijskranen, want op Malta is niet alles even mooi. 

Als ik mijn benen strek, toren ik als een reus boven de waterspiegel uit, want beide zwembaden in ons resort hotel zijn een metertje diep. Da’s makkelijker drinken voor op de pool party, vermoed ik. ‘s Ochtends maken de gordijnen plaats voor een adembenemend zeezicht. Vanaf ons eigen dakterras aanschouw ik een vroeg aquafitness klasje in het uitnodigende helderblauwe zwembad. We eten verrukkelijk in een van de vele restaurants die ons hotel telt. En als we een stukje willen wandelen dan ligt er een stoffig, betonnen voetpad vlak langs de luidruchtige snelweg die midden voor onze deur langs raast, want ook op Malta schuilt de schoonheid in de imperfectie. 

Dus strek ik me dankbaar onder een stapelwolkje uit op een zonnebedje in optimale voorbereiding op de feestelijkheden in het verschiet. Weet de getuige na een avontuurlijke reis, waarin hij eerst met zekerheid niet en toen toch wel de benodigde gezondheidsverklaring kon bemachtigen, op de valreep het aanstaande paar toch te bereiken. Smaakt het water uit de fles extra lekker nadat we het vele traptreden opzeulen. Wordt de afwezigheid van regen na vele wisselvallige voorspellingen nog meer gewaardeerd, evenals het uitblijven van letsel nadat Frieda met grote pok haar hoofd tegen een lantaarnpaal aanbeukt. Op Malta staat niet alles even goed in het zicht. Behalve die hijskranen dan. 

Maar Malta is de liefde gunstig gezind, want zodra het verliefde paar hun geloften uitspreekt zijn het slechts de golven die glinsteren in het zeezicht op de achtergrond. Tijdens de ontroerende speech van ons jongste neefje verstomt het verkeer. Tot overmaat van geluk komen mijn nette broek en witte bloes geheel kreukelvrij uit de koffer en krijg ik die vetvlek uit Frieda haar jurk. De harde wind luwt tot een zachte zomerbries die een avond vol gezelligheid inluistert.

Terwijl een nieuw huwelijksavontuur start, verbind ik me met het mijne. Een reis vol prachtige voorspoed, soms onverwachte tegenslag, gevuld met ruime gelegenheid tot innerlijke groei en alles behalve voorspelbaar. Ons geheim? Dat je in dat zeezicht geniet van zowel het schitteren van het licht op de golven als van het fonkelen van de hijskranen. Want het een kan niet zonder het ander bestaan.

Geschreven op een bruisend feest